05 Juin Fiscale hervorming : de uitvoerende macht verlamd
Een fiscale hervorming werd drie jaar geleden reeds verwacht. Zoals voor een hervorming van de pensioenen, die blijkbaar eveneens een illusie is, wordt de uitvoerende macht verlamd door de intensieve besprekingen op fiscaal vlak.
In de loop van de voorbije maand maart had de minister van Financiën, Vincent Van Peteghem, reeds een derde lezing voorgesteld van zijn hervormingsplan. Helaas, het voorstel is op een koude steen gevallen. Minister Van Quickenborne wil niet horen van een belastingvermindering voor de werkzoekenden en zij die een sociale integratie-uitkering ontvangen. Van Peteghem verdedigt zich door te wijzen op het feit dat het gaat om een tweederangsgevolg van de voorheen bestaande fiscale voorwaarden en niet om een gewild gevolg. Maar zijn uitleg overtuigt niet, en weg is het ontwerp.
De kritiek van de minister van Justitie legt de vinger op de wonde: namelijk de problematiek van de «werkloosheidsval», wat wil zeggen dat het verschil tussen nettoloon en netto-uitkering bijna onbestaande is als het gaat om werkzoekenden en zij die een sociale integratie-uitkering krijgen. Hierdoor geeft werken weinig financieel voordeel. Het toppunt!
De situatie is echter nog complexer, zegt economist Philippe Defeyt: «Het probleem is het gevolg van de werkloosheidsregeling, waar in artikel 26 het verplicht wordt gesteld een job te aanvaarden als die minstens evenveel opbrengt dan een werkloosheidsuitkering”. Volgens Defeyt is het antwoord niet enkel fiscaal maar ook structureel: “als het nettoloon hoger ligt kan men een lager bruto voorstellen en meer tewerkstelling voor deeltijders”. De vraag moet gesteld worden wat men verstaat onder een aanvaardbare job. Een 3/5e met dienstencheques, echt?
Twee vragen blijven gesteld en vormen een blijkbaar onontwarbare Gordiaanse knoop: er komt blijkbaar geen akkoord over de vraag wie zal genieten van de taxshift: is dat iedereen, of enkel de personen met een laag inkomen? Verder is er ook geen akkoord over de financiering: moet de BTW hoger, moeten de ondernemingen meer bijdragen, en dienen ook de gemeenten en de gewesten indirect meer bij te springen?
Enkel de MR blijft op dit vlak herhalen dat een hervorming van de arbeidsmarkt nodig is, zonder zich uit te spreken over de implicaties voor de tewerkstelling van senioren. Zij behoren tot de personen die meest gediscrimineerd worden op de arbeidsmarkt, en dit terwijl de toegang tot het pensioen binnen zekere tijd zal verhoogd worden tot 67 jaar. Het is echt nodig de tewerkstelling te stimuleren door een serie motiverende maatregelen zowel voor de werkgever als voor de werknemer.
Nog dit: er zijn verkiezingen binnen een jaar, en de hervorming dient doorgevoerd vooraleer de partijen in verkiezingsmodus komen en niets meer kan. Einddatum dus eind juli? Eerste minister De Croo benadrukt van zijn kant dat «wij klaar willen zijn voor 21 juli». Gebeurt dit niet dan zijn we vertrokken zonder oplossing tot na de verkiezingen en de vorming van een nieuwe regeerploeg, een perspectief dat niet goed aanvoelt! Onder meer omwille van de financiële consequenties.