“Onbewuste” graaicultuur ?

Er is veel te doen omtrent de toekenning van aanvullende gelden aan twee oud-voorzitters van de Kamer van Volksvertegenwoordigers, en met hen aan een aantal hoge ambtenaren. Hun pensioen behoort reeds tot de hoogst toegekende pensioenen in dit land. De vroegere minister Wijninckx heeft daarom een plafond bepaald voor alle pensioenen. Toch blijkt het niet genoeg en wordt de wetgeving omzeild door het pensioensupplement een andere naam te geven. Een van de betrokkenen, Herman de Croo, zegde zich van geen kwaad bewust te zijn maar ziet af van een vervolguitkering en zal het ontvangen geld op een of andere manier terugbetalen. Een betaling aan het Kankerfonds lijkt evenmin een goede manier van werken, maar het geld terugstorten aan het pensioenfonds van het parlement heeft wellicht ook geen zin. Het is aan anderen om uit te maken wat ermee dient te gebeuren.

Een en ander kan gesitueerd worden in een breder debat over de harmonisering van onze pensioenen, waarvan de betaalbaarheid reeds vele jaren in vraag wordt gesteld en waarbij de sociale bijdragen lang niet meer volstaan. Onze minister van Pensioenen is echter niet erg gehaast om veel te doen…

Het is bekend dat de pensioenen voor statutaire ambtenaren de meest gunstige zijn, reden te meer om wat gebeurt in het parlement met klem af te keuren. Statutairen hebben tal van pensioensystemen, met in een aantal gevallen andere pensioenleeftijden en in elk geval andere berekeningen. Hun aandeel in de pensioenuitkeringen is reeds hoog en zal door de babyboom nog meer geld vergen. Neen, een mooi beeld was het niet…