01 Juil Zorg voor ouderen volgens de OESO
We blijven erover praten en het kan nog lang duren! Door de Covid-19 gezondheidscrisis kunnen we in ieder geval lessen leren op een aantal gebieden. Dit is o.a. het geval voor de sector langdurige zorg voor ouderen (verpleeghuizen en thuiszorg), die het onderwerp was van een onderzoek door de OESO (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling).
De timing is niet noodzakelijk de juiste, maar het biedt wel richtlijnen als we een vergelijkbare situatie opnieuw willen beleven. Er zijn fouten aan het licht gekomen. Ze zouden de verspreiding van het virus hebben geholpen. Op basis van haar bevindingen heeft de OESO enkele aanbevelingen opgesteld, waarvan de uitvoering ongetwijfeld een beter inzicht zou geven in de gezondheidssituatie van onze senioren. Wat moet er volgens de OESO gebeuren om in deze sector langdurige zorg efficiënter te maken? De organisatie rekent in de eerste plaats op het vergroten van het aantal werknemers en hun vaardigheden, met als argument dat de behoeften van de oudere bevolking steeds complexer worden en dat de werknemers meestal geen kennis hebben van geriatrische aandoeningen. Een ander element dat moet worden verbeterd, is de verloning van werknemers in deze sector. Voor een identiek beroep geldt een veel lager uurtarief in de sector langdurige zorg (LZ). Deze discrepantie verklaart het hoge personeelsverloop in de sector. Arbeidsomstandigheden zijn problematisch bij parttime of tijdelijk werk dat “bijdraagt aan baanonzekerheid in de sector, aan zwakkere sociale bescherming en aan het gebrek aan continuïteit voor patiënten”. (Aangehaald in Le Soir op 29 juni 2020). Voegen we er nog aan toe dat bijna twee derde van deze werknemers fysieke risicofactoren heeft. “Het risico op letsel voor werknemers is groot wanneer ze patiënten verplaatsen, transfereren en herpositioneren. Bovendien wordt 46% van de LZ-werknemers blootgesteld aan risicofactoren voor mentaal welzijn, zoals het stressvolle gedrag van zorgontvangers, met name de agressiviteit van mensen met dementie. LZ-maatschappelijk werkers worden geconfronteerd met fysiek en psychologisch veeleisende arbeidsomstandigheden, wat een verklaring kan zijn voor een hoog ziekteverzuim. (Aangehaald in Le Soir, 29 juni 2020). Ten slotte legt de OESO de nadruk op veiligheid. Deze zou in onze verpleeghuizen falen, zelfs al vóór de Covid-crisis. Gezondheidszorg gerelateerde infecties komen vaak voor in verpleeghuizen vanwege een gebrek aan personeel, voorraden of een goede behandeling.
De OESO beveelt specifiek personeel aan om een pandemie te beheersen en specifieke hygiënemaatregelen in te voeren en het voorbeeld te volgen van de Scandinavische landen en Portugal die nationale indicatoren hebben opgesteld om toezicht te houden op veiligheid van bewoners.
Het valt nog te bezien of België de wil en het vermogen zal hebben om de verschillende uitdagingen van ouderenzorg het hoofd te bieden.