De turbulentie rond de pensioenhervorming heeft een onverwacht neveneffect veroorzaakt: een psychose over de behandeling van aanvragen bij de Federale Overheidsdienst Pensioenen. Sudinfo meldde dat meer dan 70.000 mensen geen toegang konden krijgen tot verschillende cruciale informatie op MyPension. Geconfronteerd met geruchten over administratieve blokkades van de oppositie naar aanleiding van de affaire rond de disponibiliteitsregeling voor pensioenen in het onderwijs, zag Jan Jambon zich genoodzaakt om in de Commissie voor Sociale Zaken in de bres te springen om de vlammen te doven.
De minister weerlegde de beweringen over disfuncties categorisch. "De Federale Overheidsdienst Pensioenen is wettelijk niet verplicht om ambtenaren formeel hun eerst mogelijke pensioendatum mee te delen en er geldt geen enkele termijn ter zake", hamerde hij, waarbij hij preciseerde dat elke persoon die zijn aanvraag had ingediend zijn antwoord over de pensioendatum en het bedrag van zijn pensioen op tijd zal ontvangen.
Deze verduidelijking was rechtstreeks gericht tegen de bezorgdheden uitgedrukt door het ABVV half juni, dat een massale opschorting van dossiers vreesde door de invoering van de malus op vervroegde pensioenen. De socialistische vakbond sprak van "duizenden dossiers" die mogelijk getroffen zouden worden, in afwachting van de bekrachtiging van de wet.
De kern van het probleem ligt in de hervorming zelf: naast het werk achter gesloten deuren door het kabinet-Jambon, schudt de invoering van een financiële straf bij vertrek voor de wettelijke leeftijd op zich al de kaarten van het systeem. Deze maatregel, een van de sleutelinstrumenten van de budgettaire evenwichtsstrategie, roept frontale oppositie op van de sociale partners die een achteruitgang van verworven rechten aanklagen.
Jambons tussenkomst illustreert de moeilijkheid om een structurele hervorming door te voeren zonder administratieve paniek te creëren. De regering moet nu laveren tussen de noodzaak om toekomstige gepensioneerden gerust te stellen en de vastberadenheid die vereist is om haar nieuwe regelgevingskader op te leggen.
Deze vertrouwenscrisis onthult de grenzen van de regeringscommunicatie over een zeer gevoelig dossier, waar elke verklaring onder de loep wordt genomen door honderdduizenden werknemers aan het einde van hun loopbaan.